سوم شعبان سالروز میلاد حضرت امام حسین(ع) سرور آزادگان جهان، چهارم شعبان سالروز میلاد حضرت ابوالفضل العباس(ع) سمبل مقاومت و وفاداری و چهارم شعبان سالروز تولد حضرت امام زین العابدین(ع) زینت عبادت کنندگان برهمه شیفتگان امامت و ولایت مبارکباد!
سالروز ولادت حضرت سید الشهداء ابى عبدالله(علیه السلام) و همچنین ولادت پرچمدار کربلا حضرت اباالفضل العباس را به همه دوستداران خاندان گرامى پیامبر(صلى الله علیه وآله) تبریک و تهنیت عرض مى کنیم.
ماه شعبان از جمله ماه هایى است که از چند سو مورد عنایت و اهتمام واقع شده است از یک سو این ماه به رسول خدا(صلى الله علیه وآله) منسوب دانسته شده و عبادت، نماز و روزه در آن بسیار مورد تأکید واقع شده است چنانچه در صلوات ماه شعبان در توصیف این ماه آمده است:
«این ماه ماه پیامبر تو و سرور رسولان تو است ماه شعبانى که آن را با رحمت و رضوان خود پوشانده و همراه کرده ماهى که شیوه رسول خدا آن بود که در آن روزه بدارد و شب هاى آن را به شب زنده دارى مشغول باشد به خاطر تواضع در برابر تو در اکرام این ماه عزیز و بزرگداشت آن و این عادت پیامبر اکرم تا هنگام مرگش بود».
از امیر المؤمنین على(علیه السلام) نقل شده است که در فضیلت این ماه فرمود: خداوند آن را شعبان نامید زیرا نیکى ها در آن شاخه شاخه مى شود درهاى بهشت در آن گشوده و نعمت هاى بهشتى با ارزان ترین قیمت و آسان ترین راه به شما عرضه مى گردد آنگاه فرمود: شاخه هاى نیکى در این ماه نماز، روزه، زکات، امر به معروف و نهى از منکر، نیکى به پدر و مادر، خویشان و همسایگان، ایجاد صلح و صفا بین مردم و احسان به فقرا و مساکین است.
و از سوى دیگر این ماه به ولادت چند تن از ائمه راستین شیعه قرین بوده و این خود موجب شده است که این ماه در نزد شیعه به خجستگى و فرخندگى معروف باشد چه آنکه امام سوم شیعیان امام حسین(علیه السلام)، امام چهارم مؤمنان حضرت امام سجاد(علیه السلام) و همین طور منجى عالم بشریت دوازدهمین امام بر حق نیز در این ماه چشم به عالم خاک گشوده اند و عالم خاک را به نور وجودشان منوّر مزیّن نموده اند مضافاً بر این که قمر بنى هاشم حضرت ابوالفضل، برادر وفادار امام حسین و علمدار روز عاشورا نیز در این ماه قدم به عالم خاک نهاده است. آغازین روزهاى این ماه که به ترتیب شاهد تولد امام حسین، حضرت ابوالفضل و امام سجاد(علیهم السلام) مى باشد یاد کربلا و حوادث خونبار و عبرت انگیز آن را بر هر شیعه اى تداعى مى کند چه آن که این عزیزان هر سه در کربلا بودند و از حماسه سازان این واقعه محسوب مى شوند. امام حسین به عنوان رهبر و سالار این کاروان عشق، حضرت عباس به عنوان علمدار، مدافع و جانباز سرزمین کربلا و حضرت زین العابدین نیز در تحت عنوان احیا کننده پیام کربلا و پیام رسان هدف این قیام به گوش غافلان آن زمان و تمام آزادگان جهان تا عصر حاضر بلکه تمامى انسان هاى جهان تا ابد.
و از آنجا که این سال به نام مبارک امام حسین(علیه السلام) توسط مقام معظم رهبرى مزین شده است و این ماه خود شاهد زاد روز حماسه سازان کربلا و نقش آفرینان واقعه عاشوراست لذا باید مورد عنایت قرار گرفته و بزرگ داشته شود. به همین جهت با توجه به این که این ماه از زمان هاى سرور و شادى شیعیان شمرده مى شود لذا به دور از مسائل حزن و سوگوارى هایى که نام این بزرگواران با آن آمیخته شده است در صفحاتى چند درصدد نمایاندن گوشه هایى از زندگانى، کرامات، معجزات و بسیارى از مسائل درس آموز زندگى این ذوات مقدسه هستیم تا ضمن تبرّک و تقرب با نام و یاد آنها از کلاس انسان سازى زندگى این بزرگان بهره اى ببریم.
امام حسین (علیه السلام)
این امام همام در سوم شعبان سال چهارم هجرت در شهر مدینه به دنیا آمد. پدر بزرگوار ایشان امیر المؤمنین على(علیه السلام) و مادر ایشان حضرت فاطمه(علیها السلام) سید زنان اهل عالم است. پس از آن که عالم وجود به وجود ذى وجود ایشان منوّر شد پیامبر اکرم به على(علیه السلام) فرمود: چه نامى بر این فرزندم نهادى. ایشان عرض کرد ما در نام گذارى این فرزند بر شما پیشى نمى گیریم. پیامبر فرمود: من نیز در این نام گذارى بر خداوند سبقت نمى گیرم. پس از مدتى جبرئیل بر پیامبر نازل شد و عرضه داشت یا رسول الله خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرماید نسبت على به تو بمانند نسبت هارون به موسى است پس فرزندت را به نام فرزند هارون بنام. پیامبر فرمود نام فرزند هارون چه بود جبرئیل عرض کرد «شبیر» پیامبر فرمود: زبان ما عربى است او را به عربى چه بنامم و جبرئیل گفت او را حسین بنام.
